Reeds in zijn vroege kinderjaren was het duidelijk dat er muzikaliteit door de aderen van saxofonist Frank Paavo stroomde. Hij nam piano- en dwarsfluitlessen op zijn zevende en begon zijn eigen jazzgroep toen hij achttien werd.
In de daaropvolgende decennia ontwikkelde Frank zich tot een succesvolle popmuzikant en leefde hij het intense leven dat gepaard gaat met het spelen in concertzalen en clubs, reizen, repeteren en opnames, lange nachten in de bus en onregelmatige werktijden.
De behoefte aan meer regelmaat in zijn leven voerde Frank weg uit het hart van de muziek en bracht hem naar evenementmanagement voor artiesten en tv-persoonlijkheden. Maar zijn banden met de muziek werden niet volledig verbroken, hij bleef doorgaan met klassiek pianospelen en het geven van privélessen als saxofoondocent.
In 2007 besloot Frank dat het tijd werd om zijn saxofoon uit zijn koffer te halen en te luisteren naar de krachtige lokroep van de muziek om weer te gaan spelen. Frank wilde zichzelf ontwikkelen als jazzsaxofonist en voelde zich sterk aangetrokken tot de opwindende nieuwe lichting jazzsaxofonisten van Nederlandse bodem, waaronder altsaxofoniste Tineke Postma.
Volledig opgeladen en sterk gemotiveerd begon Frank aan het ontwikkelen en uitbouwen van zijn muzikale vaardigheden, onder het mentorschap van Tineke. In 2012 werd het duidelijk dat er iets anders in Franks vruchtbare brein tot gisting was gekomen dat nagenoeg verwaarloosd was.
Tussen zijn twaalfde en twintigste had Frank een aantal composities geschreven, die hij na een lange tijd weer onder de loep nam. De kwaliteit van de door hem geschreven muziek inspireerde hem om compositielessen te nemen en weer met schrijven te beginnen. Zijn docente Tineke spoorde hem aan om zijn eigen muziek te componeren, waardoor uiteindelijk de bal ging rollen die leidde tot deze cd die hem als componist in het voetlicht plaatst.
Als componist wil Frank duidelijk maken wat onlogisch is, licht werpen op de duisternis en het onmogelijke mogelijk maken. Zijn methodiek wordt gedreven door emotie, structuren ontstaan in het moment en verbindingen en verwijzingen scheppen zichzelf.
Het was hoog tijd dat Franks muzikale talenten gebundeld werden op deze cd, die in essentie een zelfportret is van een gepassioneerde en gedreven musicus die een gave voor lyriek combineert met een verfrissend talent voor het construeren van aangenaam in het gehoor liggende en toch verbazingwekkend fris klinkende stukken.
Zelfs voor het geoefend oor bevat zijn muziek voldoende verrassingselementen om je te doen smachten naar meer. De stukken zijn heel afwisselend, wat op zichzelf al een stellingname is en getuigt van de goede smaak die de essentie van dit album is.
Franks muziek op deze cd is levendig, swingend, vol humor en laat zien welke waarden voor hem belangrijk zijn: muziek die barst van positieve energie en voor iedereen toegankelijk is. Zijn composities vertonen overeenkomsten met de ritmes en klanken van de hardbop uit de jaren vijftig en zestig en de muziek van jazziconen als Wayne Shorter en Charles Mingus. Frank groeide op met hun muziek en verdient alle lof voor zijn inspanning om die opnieuw leven in te blazen door te doen wat alle grote jazzmusici uit dat tijdperk deden: eigen werk spelen.
Hans Mantel
bassist, musicoloog, radio- & tv-host
Saxofoon Academie Amsterdam 